با دقت بخوانید! درس امروز مهم است.
درس امروز راجع به «قانون بقای مسئولیت» است. این قانون بدین معناست که «مسئولیت تولید نمی شود و از بین هم نمی رود بلکه فقط از شخصی به شخصی دیگر منتقل می شود و یا میان اشخاصی تقسیم می گردد». به طور مثال اگر در یک کوچه خلوت کیف یک بنده خدایی را قاپیدند، شما از جانتان مایه می گذارید تا کیف را هر چند هم که بی ارزش باشد به صاحبش بازگردانید(از عواید احتمالی این عمل چشم پوشی می کنیم!) اما اگر در یک خیابان شلوغ، تنها در چند قدمی شما عده ای با ساتور در حال مثله کردن فردی باشند، سرتان را پایین می اندازید، به خودتان می گویید «وقتی این همه آدم اینجاست، چرا من باید جان این یارو را نجات دهم»، راهتان را کج می کنید و خلاصه انگار نه انگار... این می شود قانون بقای مسئولیت...
بی شک همه ما با «قانون بقای مسئولیت» مواجه شده ایم و بی شک همه ما نیز بارها بازیگر نقش اول این صحنه یعنی همان کسی که می گوید «به من چه» هم بوده ایم. به ایرانی یا غیر ایرانی بودن هم ارتباطی ندارد که بگوییم ما ایرانی ها فقط این جوری هستیم. عواقب این مسئله درحال نابودی بشریت است...
به راحتی هر چه تمام تر از کنار بزرگترین معضلات فرهنگی و اجتماعی عبور می کنیم تا کار به جایی می رسد که هفت نفر بی گناه، در شلوغ ترین میدان تهران، در برابر چشمان هزاران نفر گلوله باران می شوند و هیچ کس پاسخ گو نیست...
تصور کردنش سخت است اما تصور کنید برای یک روز هم که شده در تمام دنیا این قانون نقض شود...
پ.ن) ظاهرا در آمریکا تحقیقی در مورد این مسئله انجام شده است . سرچشمه آن هم کشته شدن یک زن با ضربات چاقو در یکی از خیابان های پر رفت و آمد نیویورک، در برابر دیدگان صدها نفر بوده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر