ای آدم‌هایی شریفی که صبح تا شب فقط راجع‌به تبعیض جنسیتی علیه زنان در ایران می‌نویسید، شده تا حالا دو خط هم در مورد تبعیض علیه مردان بنویسید؟ اصلا تا حالا به این موضوع فکر کردید؟! تا به حال فکر کردید که چقدر تبعیض مثبت برای زنان و دختران وجود دارد؟! نخند آقا! دارم جدی حرف می‌زنم. بله، بنده هم قبول دارم که در ایران تا دلتان بخواهد قوانین نوشته شده و نانوشته علیه زنان وجود دارد ولی تا به حال به این مساله فکر کرده‌اید که چرا مثلا میانگین نمرات دختران باید دو نمره از پسرها بیشتر باشد آن هم در یک رشته مهندسی؟! ما پسرهای بدبخت چه گناهی کرده‌ایم که وقتی خدمت استاد مشرف می‌شویم، ایشان اصلا ما را آدم هم حساب نمی‌کند ولی سلام یک دختر باعث می‌شود دو نمره به نمره سرکار خانم اضافه شود؟!
دوتا واگن مترو مخصوص بانوان است که معمولا خلوت‌تر از سایر واگن‌هاست. بازهم سرکار خانم تشریف می‌آورند واگن آقایان، انتظار هم دارند که تا شعاع دو متری، همه فضا را برای ایشان خالی کنند. حالا شما اگر جرات داری پایت را داخل واگن خانم‌ها بگذار. حتی اگر نصف صندلی‌ها هم خالی باشد صدای جیغ و فحش است که به هوا می‌رود...
کافی‌ست صاحب خانه بفهمد پسر مجردی. یا خانه‌اش را اصلا به شما اجاره نمی‌دهد یا اجاره دوبله می‌گیرد ولی دختر خانم‌های مجرد مثل دختر ایشان هستند و اختیار دارید و اصلا شما کرایه ندهید هم اشکال ندارد و هر کاری داشتی به خودم بگو و ... هیچ لزومی هم ندارد صاحب‌خانه مرد باشد...
این سه مورد، صرفا مشت نمونه خروار بود. لطفا وارد این بحث‌های مثلا ریشه‌ای هم نشوید که بگویید که «این‌ها هم از نتایج جامعه مردسالار ایران است و ........». بنده خودم همه را فولم. خانم‌های محترم اگر از این تبعیض‌‌های مثبت ناراضی بودند، جلوی استاد این همه مهربان نمی‌شدند، سوار واگن آقایان نمی‌شدند، برای جناب صاحب‌خانه شیرین زبانی نمی‌کردند و ...
والسلام
امضا: یک پسر عصبانی
پ.ن) هیچ چیز مطلق نیست!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر